GENESIS 27
Negen maanden zwangerschap. Ja, en niet zomaar 9 maanden, je mag het eigenlijk toch dubbel tellen als je een tweeling krijgt? Ach, ik weet het, dat is niet waar. Maar het was zwaar. En ik wil niet klagen hoor, ik voel me erg gezegend dat God mij dit geluk schenkt. Maar toch.. één was ook wel goed geweest. Ja. Één was ook wel goed geweest. Weet je waarom? Dan had je tenminste niet de moeilijkheden die ik nu heb. Ik heb twee zoons. Twee zoons, die op elkaar zouden moeten lijken. Dat hoort toch bij een tweeling.. Maar nee, ik heb twee zoons, die compleet verschillend zijn. En weet je wat het nare is? Mijn man is nog van de oude stempel; er zit volgens hem een rangorde in zijn kinderen.. eerstgeborene-recht en dergelijke zaken. Man, er zat maar iets van tien minuten tussen de geboorte van die twee. En ik heb nog iets te vertellen.. Ik schaam me er ergens wel voor, aangezien ik denk dat het niet iets is wat je hoort te hebben als moeder. Oké. Ik heb een voorkeur, ik heb een lievelingetje. Ik ben dol op Jakob. Esau is een goeie jongen hoor, maar het is niet mijn mannetje..
k hoorde hem praten. Hij is nu al oud en ligt alleen maar op bed, maar ik stond toevallig om de hoek.. Ik wou hem net eten brengen, toen ik hem hoorde praten tegen Esau. Ik hoorde maar flarden, maar ik begreep wel waar het om ging: Esau moest iets voor hem halen, en klaarmaken en dan zou hij de zegen als eerstgeborene krijgen. Oh en ik heb zo zitten twijfelen.. Esau was al weg op jacht, maar ik had een idee in mijn hoofd. Tuurlijk wist ik ook wel dat het niet eerlijk was en zeker dat je met zo’n oude man niet moest sollen.. Maar kom op.. Esau is 9 minuten eerder geboren dan Jakob, en dat zou betekenen dat hij wel een zegen mag krijgen? Ik zou Jakob wel helpen om hem die zegen te laten krijgen.
Je had de blik in hun ogen moeten zien. Verbazing, maar ook woede in Esau’s ogen. Dezelfde, maar grotere, verbazing bij Isaak, maar ook verdriet. Zijn vertrouwen was geschonden. En ik kon niet zeggen dat Jakob dat gedaan had.. Dat had ik gedaan. Ik had Jakob hiertoe aangezet.. En nu zijn ze beide weg.. Ik moest wel iets verzinnen om Jakob weg te krijgen, anders was ik m’n kerel straks kwijt.. Ik merk wel direct weer hoe mijn eigen wensen en gedachtes gevolgen hebben.. Maar.. Het spijt me..
Rebecca.
Life and its colourful confetti. 